Πρόγραμμα 30 - 07 - 2019

Μεσημβρινή ώρα

Μίκης Θεοδωράκης - Μουσική Δωματίου - Κονσέρτα.

13.00 Κονσέρτο Ι. Ελικών 1951

Για πιάνο και ορχήστρα

Σολίστ: Ντίνος Μαστρογιάννης Πιάνο

Φιλαρμονική Ορχήστρα Σόφιας

Διεύθυνση: Ρόμπερτ Σελιτρέννυ (Ελβετία)

Ηχογράφηση 2001

14.00 1η Συμφωνία - 1953

Ηχογράφηση συναυλίας στο Alter Oper Frankfurt.

15.00 Sonatina No1 For Violin & Piano 1952
Chamber Music 

I.Vivo II. Largo. III.Allegro.


15.30 Sonatina No2 For Violin & Piano 1958
Chamber Music 
I. Andante cantabile II. Allegretto grazioso
III. Andante con moto IV. Allegro con brio.

16.00 Έντεκα Πρελούδια - 1947
No1 Tranquillo  No2 Allegro
No3 Sostenuto a cantabile  No4 Andante mosso
No5 Adagio appassionato No6 Andante semplice
No7 Andante semplice No8 Andante
No9 Adagio No10 Tranquillo  No11 Allegro.

16.30  12 Melos - 1998

No. 1 Andante cantabile No. 2 Larghetto / Tempo di rubato

No. 3 Andante sostenuto No. 4 Grave ( Largo )

No. 5 Moderato No. 6 Alla Marcia 

No. 7 Largo cantabile No. 8 Allegro / Vivo

No. 9 Adagio / Lento / Largo sostenuto

No.10 Allegretto No.11 largo - Piu mosso

No.12 Andante appassionato - Maestoso.

Απογευματινή Ζώνη

Τραγούδια για παιδιά και παιδάκια
Κύκλοι Τραγουδιών - Αφιερώματα.

18.00 Παιδικά τραγούδια.

Ο Μίκης Θεοδωράκης από πολύ μικρός 

άρχισε να δημιουργεί υπέροχες μελωδίες.  

Παιδικά τραγούδια για παιδιά και παιδάκια 

με την παιδική χορωδία & ορχήστρα 

του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας.

Κύκλοι Τραγουδιών.

 

19.00 Μυθιστόρημα - 1967

20.00  18 Λιανοτράγουδα της Πικρής Πατρίδας - 1971

Γιάννης Διδίλης - Γιώργος Νταλάρας.

21.00 Μήπως ζούμε σε άλλη χώρα - 1991

Διασκευές

22.00 Ο Ήλιος και ο χρόνος - 1967

Μαρία Φαραντούρη - Rainer Kirchmann
Διασκευή του έργου από τον Rainer Kirchmann.

Βραδινή Ζώνη

Όπερες - Ορατόρια - Μετασυμφωνικά.

23.15 Ηλέκτρα
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
ΣΗΝΘΕΣΗ 1992-1993
ΑΘΗΝΑ & ΒΡΑΧΑΤΙ
Όπερα σε δύο πράξεις.
Βασισμένη στην ομώνυμη τραγωδία του Σοφοκλή.

Λιμπρέτο: Σπύρος Ευαγγελάτος.

Μετάφραση: Κώστας Γεωργουσόπουλος.

Ρυθμική αγωγή

Αυτή η ανάρτηση θα βοηθήσει την κατανόηση των όρων που χρησιμοποιούμε  στην ονομασία των μερών που απαρτίζουν ένα έργο...  

Η πραγματική χρονική διάρκεια των χρονικών αξιών (π.χ τέταρτο, ολόκληρο κ.λ.π.) δεν είναι πάγια. Αλλά εξαρτάται από την ταχύτητα εκτέλεσης του ρυθμού. Ρυθμικη αγωγή λοιπόν είναι ο βαθμός ταχύτητας ή βραδύτητας με την οποία εκτελείται το μουσικό κομμάτι. Ο προσδιορισμός της ρυθμικής αγωγής σε ένα μουσικό κομμάτι στην ευρωπαϊκή μουσική γίνεται με μια σειρά μουσικών όρων. Πρόκειται για ένα σύνολο όρων που είναι ουσιαστικά αποτέλεσμα της προσπάθειας «λεκτικής» κατά κάποιο τρόπο «αποτύπωσης» της ταχύτητας του κομματιού και τους οποίους θα δούμε αναλυτικά στη συνέχεια. Επειδή ωστόσο η ορολογία όσο ακριβής και να είναι δεν μπορεί να ανταποκριθεί, σε θεωρητικό τουλάχιστον επίπεδο, στην πραγματικότητα και να εγγυηθεί τον ακριβή για όλους προσδιορισμό της ταχύτητας ενός μουσικού κομματιού, γι’ αυτό και επινοήθηκε από τον J.N. Maelzel το 1816 ένα όργανο, ο μετρονόμος (βλ. και στη λέξη «μετρονόμος» στην εγκυκλοπαίδεια μουσικών όρων του ΜΗ). 

Αναλυτικότερα οι όροι της ρυθμικής αγωγής στην ευρωπαϊκή μουσική κατατάσσονται σε 5 tempo: 

1. Πολύ αργά: 

εδώ περιλαμβάνονται οι εξής όροι: 

Larghissimo (= με πολύ εύρος) 

Grave (= βαρύ) 

Largo(ευρύ, πλατύ) 

Lento molto(= πολύ αργά) 

2. Αργά 

εδώ περιλαμβάνονται οι εξής όροι: 

Lento (=αργά) 

Larghetto(= λιγότερο ευρύ από το Largo) 

Adagio (= λιγότερο αργά από το Lento) 

Andante (= αργά, με άνεση και ηρεμία) 

3. Μέτρια 

εδώ περιλαμβάνονται οι εξής όροι : 

Andantino(= λιγότερο αργά από το Andante) 

Allegretto (= λιγότερο γρήγορο από το Allegro Moderato) 

Allegro Moderato(= λιγότερο γρήγορο από το Allegro) 

Allegro ma non troppo (= ζωηρό αλλά όχι πολύ) 

4 Γρήγορα 

εδώ περιλαμβάνονται οι εξής όροι: 

Allegro (= χαρούμενο, ζωηρό) 

Allegro molto (= πολύ ζωηρό) 

Allegro assai(= πολύ πιο ζωηρό) 

5. Πολύ γρήγορα: 

εδώ περιλαμβάνονται οι εξής όροι: 

Presto (= πολύ γρήγορο) 

Vivace (= με ζωηρότητα) 

Vivo (= ζωηρά έντονα) 

Prestissimo (όσο δυνατόν γρήγορα) 

Αλλοίωση της ρυθμικής αγωγής: 

Είναι δυνατό η ρυθμική αγωγή ενός κομματιού να αλλοιωθεί πολλές φορές, ανάλογα με το κατά πόσο σε κάποια σημεία του έργου απαιτείται μεγαλύτερη ή λιγότερη κίνηση. Οι όροι που χρησιμοποιούνται σχετικά για να υποδηλώσουν καθεμιά αλλοίωση, στα πλαίσια της ευρωπαϊκής πάντα μουσικής είναι οι εξής: 

Poco (= λίγο) 

Poco a poco (= λίγο – λίγο) 

Piu (= περισσότερο) 

Molto piu (= πολύ περισσότερο) 

Ma non tanto (= αλλά όχι τόσο) 

Non troppo (= όχι πολύ) 

Ma non troppo (= όχι πολύ) 

Mosso (= με κίνηση) 

Meno mosso (= λιγότερη κίνηση) 

Assai (= αρκετά ) 

Piu moto (= περισσότερη κίνηση) 

Piu mosso (= περισσότερη κίνηση) 

Doppio (= σε διπλάσια κίνηση) 

Molto (= πολύ) 

Quassi (= σχεδόν) 

Mezzo (= μισό, μέτρια) 

Piu presto (= πιο γρήγορα) 

Piu animato (= πιο έμψυχα) 

Accelerando (= με επιτάχυνση) 

Stringento (= συντομεύοντας την κίνηση) 

Rallentanto (με επιβράδυνση) 

Ritenuto (= με συγκράτηση) 

Allargando (= με διεύρυνση) 

Stretto (= σφιχτά, στενά) 

Στιγμιαία διακοπή της ρυθμικής αγωγής: 

Για να διακόψουμε τη ρυθμική αγωγή σε κάποια σημεία του μουσικού κειμένου χρησιμοποιούμε τους εξής όρους: 

Ad libitum (= κατά βούληση, όπως θέλουμε) 

A piacere (= όπως μας αρέσει) 

Rubato (= χωρίς ακρίβεια ρυθμική) 

Senza tempo (=χωρίς tempo) 

Για να επιστρέψουμε στο αρχικό tempo σε περίπτωση που έχει προηγηθεί αλλοίωση στη ρυθμική αγωγή χρησιμοποιούμε τους εξής όρους: 

Tempo (= επιστροφή στη ρυθμική αγωγή του έργου) 

Α tempo (= επιστροφή στην ρυθμική αγωγή του έργου) 

1o tempo (επιστροφή στην αρχική ρυθμική αγωγή του έργου) 

Lo stesso tempo (= η ίδια ρυθμική αγωγή)

Στιγμιαία διακοπή της ρυθμική αγωγής έχουμε επίσης και με ένα σημείο που ονομάζεται "κορώνα", το οποίο μας δείχνει ότι ο φθόγγος πάνω ή κάτω από τον οποίο τίθεται θα πρέεπι να έχει μεγαλύτερη χρονική διάρκεια, όση εκτιμά η καλλιτεχνική ευαισθησία του ερμηνευτή ή του εκτελεστή του μουσικού κομματιού (βλ. και στη λέξη "κορώνα" στην εγκυκλοπαίδεια μουσικών όρων του ΜΗ) 

Στη βυζαντινή μουσική : 

Στη βυζαντινή μουσική χρησιμοποιούνται συνήθως οι εξής χρονικές αγωγές, όπως καθορίστηκαν από τη μουσική Επιτροπή του 1881: 

1. Βραδεία (56-80 χτύπους σε 1΄) Αντιστοιχεί στην Largo της ευρωπαϊκής μουσικής 

2. Μέση (80-100 χτύπους σε 1΄) Αντιστοιχεί στην Adagio της ευρωπαϊκής μουσικής 

3. Μετρία (100-168 χτύπους σε 1΄) Αντιστοιχεί στην Moderato της ευρωπαϊκής μουσικής 

4. Ταχεία (168-208 χτύπους σε 1΄) Αντιστοιχεί στην Allegro της ευρωπαϊκής μουσικής 

5. Ταχυτάτη ή χύμα (208- χτύπους σε 1΄) Αντιστοιχεί στην Presto ή στη Recitativo (σε μέλη λογώδη) της ευρωπαϊκής μουσικής. 

Βιβλιογραφία: Διονυσίου Παναγόπουλου:

«Μέθοδος Βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής», 1995

Γιώργου Διαμαντή «Η κλασική Θεωρία της Μουσικής», εκδ Νάκα, 2001

Σακελλαρίου Ν. Θεοδώρου:

«Εισαγωγή στη φιλολογία της μουσικής», εκδ. Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Διαμαντή Μαυραγάνη, «Μουσική Ανθοδέσμη», 1968

Δημητρίου Βερυκίου, «Η μετρική της χριστιανικής υμνογραφίας», 1998