«Ενθαδε κειται αθάνατος νεκρός , που τα έδωσε όλα στη ζωή και ο χάρος δε βρήκε τίποτε να του πάρει».
Αυτές οι λέξεις ταιριάζουν πάνω στη πλάκα του τάφου σου . Μα εσυ αναπάντεχος και απρόβλεπτος όπως πάντα , δε τα παρατάς ποτε. Βάλθηκες ν ´αποδείξεις , ότι δε τα έδωσες όλα. Χρωστάς ακόμη σε τούτο το λαό και ξεπληρώνεις το χρέος σου με το θάνατο σου. Υποχρέωσες τη σπορά των βασανιστών σου να υποκλιθεί στο μεγαλείο σου και πήραν τα όνειρα μια γεύση από εκδίκηση. Εμείς οι φίλοι σου , οι σύντροφοι σου και μαζί όλοι της γης οι θλιμμένοι , επιτέλους μπορούμε να κλαίμε και να ξαλαφρώσουμε.
Να κλαίμε και να ξεπλένουμε με τα δάκρυα την ψυχή μας από τη μαυρίλα για ολα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας και στο κόσμο όλο . Ένας ολόκληρος λαός σε συλλογική κατάθλιψη με έναν κόμπο στο λαιμό , ένα βάρος στο στήθος , που δεν μπορούσε να εκτονωθεί , παρά μόνο να έχει οργανικές αντιδράσεις ναυτίας από την αηδία. Ξαφνικά στο άκουσμα του φευγιού σου απελευθερώθηκαν ολα τα φυλακισμένα στη ψυχή μας δάκρυα. Έκαψαν τα μάγουλα μας και δεν λένε να στερέψουν .
Μας γαλήνεψες ΜΙΚΗ , γιατί ξαναβάλες στη ζωή μας τη μουσική , αλλά και το Ρίτσο , τον Ελυτη , τον Σεφερη ,τον Γκάτσο , τον Λειβαδιτη , τον Καμπανέλλη , τον Αναγνωστάκη. Εκστασιασθήκαμε πάλι με το Άξιον Εστί, τον Επιτάφιο το Μαουτχάουζεν την Επιφάνεια Αβέρωφ , την Όμορφη Πόλη τη Ρωμιοσύνη .
Ξεγύμνωσες την ευτέλεια που μας περιβάλει , τη πολιτιστική μιζέρια που κυριαρχεί και καλλιεργείται από το πολιτικό σύστημα που τρέμει ένα λαό με παιδεία και συνείδηση . Ένα λαό άφοβο, εκστασιασμένο , σε ψυχική ανάταση και πνευματική εγρήγορση .
ΞΕΠΛΥΝΕΣ ΜΙΚΗ ΚΑΙ ΞΑΝΑΠΥΡΠΟΛΗΣΕΣ ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΣΟΥ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΕΛΛΑΔΑ.
Όμως δεν ήσουν μόνο ένας μουσικός και καλλιτεχνικός ογκόλιθος .
Ήσουν ένας μεγάλος επαναστάτης .
Πέθανες όπως εσύ επέλεξες .
Ως ανυπότακτος κομμουνιστής .
Ιδιότητα και τίτλο που κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει , ούτε να σου αρνηθεί , γιατί τον κατέκτησες με τη ζωή σου , τους αγώνες και το αίμα σου .
Νιώθω αυτές τις μέρες ότι άπλωσες τα τεράστια σαν φτερούγες χέρια σου και πριν σε δεχτεί η λεβεντογένα γη , πέταξες σαν αετός πάνω από το Όλυμπο , τη Γκιώνα , τα Άγραφα , τον Πάρνωνα , τον Ταΰγετο, το Γράμμο και το Βίτσι .
Πάνω από τη ΜΑΚΡΟΝΗΣΟ τη ΓΥΑΡΟ , την Ικαρία , τη Λέρο και τη Λήμνο .
Μάζεψες τα κόκκαλα των δολοφονημένων συντρόφων σου και μ´αυτά κατασκεύασες την ανεμόσκαλα για την επόμενη έφοδο στον ουρανό όταν θα έρθει εκείνη η ώρα . Ήδη στο μυαλό μας άρχισες να υφαίνεις το υφαντό της ελπίδας. Στο δικό σου το οραματικό και ανυπότακτο μυαλό , ήδη γονιμοποιείται το ωάριο της επανάστασης στο κάτω κόσμο .
Τούτη την ώρα σε φαντάζομαι πάνω στη βάρκα , να διασχίζεις τον Αχέροντα με την παρτιτούρα στο χέρι και αποτυπωμένη τη νέα σου σύνθεση , που μόλις τελείωσες , παραγγελία των συντρόφων σου , που σε περιμένουν στην όχθη του. Ο Άρης , ο Ναπολέων Σουκατζίδης και οι άλλοι 199 της Καισαριανής , η Ηλέκτρα Απόστολου , η Λέλλα Καράγιαννη , ο Δημήτρης Τατάκης , ο Νίκος Μπελογιάννης , ο Νίκος Πλουμπίδης , ο Γρηγόρης Λαμπάκης , ο Σωτήρης Πετρούλας , ο Διομήδης Κομνηνός και χιλιάδες άλλοι αδικοχαμένοι σύντροφοι .
Μια πανέμορφη και λυγερόκορμη συντρόφισσα , η Αντιγόνη , που την εκτέλεσαν στα 18 της , επειδή μοίραζε προκηρύξεις του ΕΑΜ , έκοψε τη πλεξούδα της που αγκάλιαζε τον ατρύγητο κόρφο της , να στη προσφέρει αντί για μαντήλι για να αρχίσετε το «ΧΟΡΟ ΤΩΝ ΑΕΤΩΝ», όπως βάφτισες τη σύνθεση που παράγγειλαν οι σύντροφοι .
Εκεί στα περβόλια με τους ανθισμένους κήπους πλημμυρισμένοι από την ευλογημένη μελωδία του κλαρίνου και του ζουρνά , θα χορέψετε όλοι όπως ξέρετε και ταιριάζει στους Αετούς .
Εσυ θα σέρνεις πρώτος το χορό μ 'ένα ποτήρι κρασί στο χέρι καλώντας και το χάρο να παραβγεί μαζι σου και να νοιώσει ότι κανέναν σας δε μπόρεσε να νικήσει.
ΟΛΟΙ ΖΕΙΤΕ
Κρατάτε της καμπάνας το σχοινί και προσμένετε την ώρα να σημάνει η ΑΝΑΣΤΑΣΗ .
