Η ΠΛΑΤΕΙΟΥΛΑ ΜΙΚΗ ΘΕΩΔΟΡΑΚΗ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ....

Στο όμορφο χωριό τα Κέδρα τα μέλη του πολιτιστικού τους συλλόγου σκέφτηκαν να τιμήσουν την μνήμη του Μίκη Θεοδωράκη δημιουργώντας μια πρωτότυπη πλατεία και μουσικής όπου θα ακούγετε διαρκώς η μουσική και δίπλα θα τρέχει γάργαρο και δροσερό το νερό της πηγής της. 

         Με μεγάλη χαρά και ικανοποίηση το mikis radio πρόσφερε την μουσική.

 Η ΕΜΠΑΣΙΑ Η ΒΡΥΣΗ ΜΑΣ Η ΠΛΑΤΕΙΟΥΛΑ ΜΙΚΗ ΘΕΩΔΟΡΑΚΗ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ

Κα μυρσίνη εσυ δοξαστική

Μη παρακαλώ σας μη

λησμονάτε τη χώρα μου

ΕΡΓΑ ΣΤΗ ΔΙΕΤΙΑ 2021-2022

Τη διετία 21-22 με τη βοήθεια χορηγών και φίλων, προχωρήσαμε στην κατασκευή μιας υπέροχης

βρύσης στην είσοδο του χωριού καθώς και στη διαμόρφωση μιας λιλιπούτιας καλαίσθητης

πλατειούλας, αποτίνοντας φόρο τιμής στο μεγάλο Έλληνα δημιουργό Μίκη Θεοδωράκη.

ΓΙΑΤΙ ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΙΚΗ ΘΕΩΔΟΡΑΚΗ

Στις διάφορες προτάσεις για την ονοματοδοσία της πλατειούλας μας επικράτησε το όνομα του μεγάλου

μας δημιουργού, ελάχιστο αφιέρωμα στη μουσική και τον πολιτισμό

 Ένα ελάχιστο χρέος για όσα πρόσφερε στο παγκόσμιο στερέωμα της μουσικής.

 Γιατί ταξίδεψε με το έργο του και έκανε στην οικουμένη γνωστή την πατρίδα μας.

 Γιατί η μουσική του δεν περιχαρακώθηκε από σύνορα και κοινωνικά στρώματα.

 Παρέμεινε αντισυμβατικός υπεράνω κομμάτων και πολιτικών σκοπιμοτήτων.

 Τόλμησε και δεν Συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις.

 Τροφοδότησε τα όνειρα μας με ερώτα με αγώνες με όραμα για δικαιοσύνη για λευτεριά και σε

χαλεπούς καιρούς έβαλε το σπόρο της αισιοδοξίας.

 Για το γελαστό παιδί, ένα παγκόσμιο ύμνο και κατακραυγή κατά του φασισμού και του αδελφοκτόνου

πολέμου (στίχοι Brendan Behan).

 Για την Γειτονιά των Αγγέλων, για την Συνοικία το όνειρο, την όμορφη πόλη , την Πολιτεία , την

άρνηση, την Φτωχογειτονιά, και όχι μόνο, που όλοι μας τραγουδήσαμε.

 Γιατί ο καημός έγινε ο ύμνος της Σουηδίας και σε εκατοντάδες χώρες το έργο του σιγοτραγουδήθηκε από εκατομμύρια απλών ανθρώπων αλλά και του πιο διάσημους παγκόσμια τραγουδιστές  Edith Piath, Beetl , Joan Baez κ.α  στέκει στην πρωτοπορία.

 Έφτασε ένα τραγούδι να αποσείσει το γκρέμισμα της Δραπετσώνας,  το τρένο φεύγει στις 8 μας

κράτησε συντροφιά στα χρόνια του στρατού.

 Γιατί έντυσε με τη μουσική του τα έργα Ελλήνων ποιητών: Άξιον εστί, Mauthausen, Ρωμιοσύνη, κλπ

και ύμνησε την μακρινή μητέρα το ρόδο το αμάραντο οσο κανείς

 Διαπλάτυνε τους ορίζοντες μιλώντας και παλεύοντας με συνέπεια για Ρωμιοσύνη.

 Ήταν και θα παραμείνει για δεκάδες χρόνια ο μεγαλύτερος σύνθετης σε παγκόσμια κλίμακα.

Ειδικά για το χωριό μας  μας δάνεισε το ομώνυμο τραγούδι σε στίχους του Ιάκωβου Καμπανέλλης για να στήσουμε το λεύκωμα

για το αυλάκι μας. Με το τραγούδι του το οραματιστήκαμε σαν «παράθυρο για το όνειρο και αυλή για

το σεργιάνι» και «Δόξα τω Θεώ»

  Θυμούνται οι παλιοί μια παμπάλαια συνήθεια να χρησιμοποιούν το ρετσίνι του ελάτου για

γαστροπροστασία. Ο Κοκκινόπουλος την έντυσε με στοίχους και ο μεγάλος Μίκης την έκανε

διαχρονικό τραγούδι: «σκίσε γλυκά τον έλατο και πάρτου το ρετσίνι, και ο πόνος σου με τον καιρό

γλυκό κρασί θα γίνει». Η πλατειούλα με το όνομα του, μαζί με το αυλάκι μας, αποτελούν τον καλύτερο

πρεσβευτή και διαφήμιση του χωριού μας.

 Τα Κέδρα βρίσκονται στα βορειαδυτικά όρια με την Περιφερειακή Ενότητα Καρδίτσας και είναι κτισμένα στις νότιες πλαγιές των Δυτικών Αγράφων σε υψόμετρο 900 μέτρα ενώ βόρεια και δυτικά περνάει ο χείμαρρος Πλατανιάς που καταλήγει νοτιοδυτικότερα στον Αχελώο ποταμό. Απέχει 59 χλμ. Β-ΒΔ από το Κερασοχώρι (έδρα του δήμου), 98 χλμ. ΒΔ από το Καρπενήσι. Αναφέρεται από την εποχή της τουρκοκρατίας με την παλιά ονομασία Χορίγκοβο. Πιθανολογείται ότι υπήρξε από τα υστεροβυζαντινά χρόνια και καταγράφεται στην αφιερωτική σελίδα της μονής Δουσίκου Τρικάλων το 1530. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, κατοικήθηκε μετά την επανάσταση του 1821, από οικογένειες που ήθελαν να γλυτώσουν από τους Τούρκους, από ποιμένες και Σαρακατσάνους. Το 1881 αποτελούσε φυλάκιο του Ελληνικού κράτους στα σύνορα με την τότε Οθωμανική αυτοκρατορία.

Φημίζεται για το ωραίο μαύρο κρασί, το τσίπουρο και παραδοσιακή φέτα. Μέχρι πριν λίγα χρόνια, λειτουργούσε διθέσιο Δημοτικό Σχολείο και Νηπιαγωγείο.

Χαρακτηριστικό των Κεδριωτών είναι τα γλέντια τους και ο τοπικός χορός τους ο "Κλειστός" ή "Σμαζοχτός" που συναντάται και στα γύρω χωριά της περιοχής.