Η ποίηση της «Κατάστασης Πολιορκίας» ανήκει στη Ρένα Χατζηδάκη. Ο Μίκης γνώρισε το ποίημα χάρη στην πρωτοβουλία της κοινής τους φίλης Σίλβας Ακρίτα και, ενθουσιάστηκε σε τέτοιο βαθμό, ώστε το υπέκλεψε και έγραψε τη μουσική του κυριολεκτικά μέσα σε μία μέρα!
Πρόγραμμα
10.00 Timeless - Francesco Diaz
11.00 Modes And Moods - Dimitris Kalantzis
12.00 Μίκης Θεοδωράκης - Φως 2004
Μουσική Δωματείου
14.00 Ελικών 1952. Κονσέρτο για πιάνο και ορχήστρα σε μεταγραφή από τον συνθέτη για πιάνο και κουαρτέτο εγχόρδων. Μαρία Αστεριάδου, Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο.
15.00 Τρίο για Βιολί Τσέλο και Πιάνο. 1947. TRIO GALA Βιολί: Μπάμπης Καρασαββίδης. Βιολοντέλο: Μαρίνα Κολοβού. Πιάνο: Πέτρος Μπούρας.
16.00 11 Πρελούδια. Έτος σύνθεσης 1947. Η Δανάη Καρά παίζει Μίκη Θεοδωράκη. Έτος έκδοσης: 1986
Κύκλοι Τραγουδιών
19.00 Κύκλος Φαραντούρη. Ποίηση: Νίκος Γκάτσος, Δημήτρης Χριστοδούλου, Τάσος Λειβαδίτης, Γεράσιμος Σταύρου. Σύνθεση: 1965 Αθήνα.
19.30 Η ηλικία της γειτονιάς μου. Σε ποίηση: Μιχάλη Παπανικολάου. Ντοκουμέντο με την Μαρίζα Κωχ.
20.00 Ρωμιοσύνη Γιάννη Ρίτσου. Έτος σύνθεσης: 1966. Αθήνα. Συμμετέχουν: Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Γιάννης Διδίλης Πιάνο, Λάκης Καρνέζης Κώστας Παπαδόπουλος Μπουζούκι. Βαγγέλης Παπαγγελίδης Κoντραμπάσο. Εύανδρος Παπαδόπουλος Ντράμς. Λαϊκή ορχήστρα υπό την διεύθυνση του Μίκη Θεοδωράκη.
21.00 Θαλασσινά Φεγγάρια. Έτος σύνθεσης 1967 Αθήνα. Ποίηση: Νίκος Γκάτσος. Συμμετέχουν: Βίκυ Μοσχολιού, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Μαρία Φαραντούρη. Λάκης Καρνέζης, Κώστας Παπαδόπουλος και Λαϊκή ορχήστρα υπό την διεύθυνση του Μίκη Θεοδωράκη. Ο δίσκος κυκλοφόρησε την ίδια μέρα που επιβλήθηκε η δικτατορία. 21 Απριλίου 1967, και ένα μήνα μετά απαγορεύτηκε μαζί με όλο το έργο του Μίκη Θεοδωράκη.
Μετασυμφωνικό - Τραγούδι ποταμός
22.00 Κατάσταση Πολιορκίας. Έτος σύνθεσης 1968. Ποίηση: Ρένας Χατζηδάκη. Ζωντανή Ηχογράφηση το 1996 στην Alter Oper της Φρανκφούρτης υπό την διεύθυνση του Μίκη Θεοδωράκη. Ερμηνεύουν: Μαρία Φαραντούρη, Κώστας Θωμαΐδης. Ενορχήστρωση Μπάμπης Κανάς.
Πρόκειται για ένα ορατόριο μετασυμφωνικής μουσικής σε τρία μέρη, χαρακτηριστικό δείγμα αυτού που ο συνθέτης ονόμασε «τραγούδι-ποταμός», ενός μεγάλου τραγουδιού δηλαδή που σπάει της φόρμες της λαϊκής μουσικής διατηρώντας το μελωδικό της υλικό. Ένα ρετσιτατίβο (απαγγελία), που ακολουθεί τη μελωδία και το ρυθμό του προφορικού λόγου, όπως συμβαίνει συχνά στην κλασική όπερα.